Buro Bannink, zomer 2021

Interview Buro Bannink, zomer 2021

Rode draden en pakpapier: eenvoud en fantasie van Efrem Stein

Een voorstelling van Efrem Stein is een feestje voor zelfs de allerkleinste kinderen! Met simpele materialen en een beeldende manier van spelen maakt hij prachtige voorstellingen die de fantasie prikkelen. “Je kan plezier halen uit een stukje papier, een schoenveter, wat steentjes, een rolletje tape.”

Je stijl is heel kenmerkend, simpel en beeldend. Hoe is die stijl ontstaan?
“Ik begon mijn studie aanvankelijk om beeldend kunstenaar te worden. Na één studiejaar aan de kunstacademie in Den Bosch, besloot ik mij te richten op fysiek theater. In 2003 studeerde ik af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht als acteur en theatermaker en hiernaast volgde ik nog een aantal studiejaren de Mime Opleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Eenvoud en contact maken zijn kenmerken in mijn werk. Ik wil met zo weinig mogelijk middelen de fantasie aanzetten. Mijn nieuwste voorstelling heet ‘Wirrewar’ en daarin komt voor mij alles samen waar ik van houd en waarin ik mij heb ontwikkeld. Ik zie het aan de promotiefoto’s. Als ik er naar kijk, voel ik mij trots.”

Waar gaat ‘Wirrewar’ over?
“Wirrewar gaat over buiten de lijntjes durven kijken, over jezelf blijven ontwikkelen, over de noodzaak van spelen. Ik heb mij letterlijk laten inspireren door touw. Wat kan je er allemaal mee doen? Alleen touw en ik. Maar ook symbolisch. Zo is gaandeweg het thema van de rode draad ontstaan. Ik begon met weinig. Dat ik iets met touw wilde doen en meer mime in mijn werk brengen, was wel duidelijk. Verder wilde ik heel trouw blijven aan mijn eigen gedachten en ideeën die gaandeweg zouden komen. Niet te snel keuzes maken. Elke ingeving een kans geven, geen oordeel hebben.”

Je gebruikt maar heel weinig spullen, waarom?
“In ‘Wirrewar’ gebruik ik drie rode touwen. In ‘Pakkepapier’ gebruik ik vier rollen inpakpapier. In ‘Toedelejoe’ gebruik ik kleine objectjes. Ik wil tonen dat je al plezier kan halen uit iets eenvoudigs als een stukje papier, een schoenveter, wat steentjes, een rolletje tape. Ik wil de focus op het spel, de fantasie en de interactie houden. Een praktisch voordeel is dat ik hierdoor makkelijk ergens kan spelen.”

Je voorstellingen lijken zo simpel, maar er zit flink wat werk in! Hoe komen die tot stand?
“Dat klopt. Even eenvoudig als speciaal. Ik heb veel tijd alleen nodig in het maakproces. Zo kom ik tot mijn artistieke kern. Voor ‘Wirrewar’ heb ik mij 10 dagen afgezonderd in het bos in Noorwegen.
Tijdens het maakproces is er ook een periode van onderzoek samen met kinderen. Je merkt gelijk wat werkt, waar het spel ligt. Kinderen inspireren mij enorm. Dit is heel waardevol. Wanneer de voorstelling in basis af is, laat ik een andere theatermaker of dramaturg kijken. Ook de feedback van Karin Bannink is dan heel bruikbaar. Met die input werk ik verder. Alleen repeteren in de studio en uittesten voor groepen kinderen wisselen elkaar af.”

Heeft Corona je werk beïnvloed?
“Ja, zeker. In het begin stopte al mijn werk. Dat was heftig. Geen voorstellingen. Geen workshops.
In Noorwegen werk ik met regelmaat als clown in ziekenhuizen, dit viel bijna helemaal weg. Mijn spaargeld is dan ook op. En wat ik misschien nog het zwaarst vond, was dat mijn identiteit als kunstenaar weg leek te vallen. Gelukkig blijf ik nooit lang in een donkere wolk hangen.
Ik heb meer tijd gehad voor het maken van ‘Wirrewar’. Artistiek bezig blijven liet de zon schijnen.
Op een moment mocht ik wel werken in Noorwegen, maar moest eerst 10 dagen in quarantaine. Die dagen heb ik omgetoverd tot een artist in residence. Een belemmering werd vrijheid. Geweldig. Met volle aandacht heb ik gewerkt aan Wirrewar. Op mijn instagrampagina ‘efremstein’ vind je hier beelden van onder de hashtag #Wirrewarbos.


Toen Noorwegen weer op slot ging, kon ik soms digitaal werken. Dit ben ik heel leuk gaan vinden. Nooit gedacht dat je op die manier toch heel goed contact kan maken met kinderen. Via Amsterdam naar Bodø, gewoon vanuit de woonkamer. De wonderen van het digitale tijdperk! In Nederland heb ik bijna geen voorstellingen kunnen spelen, nog steeds niet, dat mis ik erg. Ik heb wel wat meer theaterworkshops gegeven aan kinderen dan anders.”

Hoe blijf je de jonge kinderen betrokken houden tijdens de voorstelling?
“De interactie is heel sterk in mijn voorstellingen. Dit komt omdat ik constant mijn acties en reacties deel met de kinderen. Ik neem kleine stapjes die de kinderen goed kunnen volgen en doe een beroep op hun fantasie. Dit komt sterk uit de clownprincipes. Ik speel ‘in het moment’. Zo blijven de kinderen betrokken en geboeid, zelfs de allerkleinsten.”

Wanneer is voor jou een voorstelling geslaagd?
“Een voorstelling is voor mij geslaagd wanneer ‘alles’ op zijn plek valt. Mijn signatuur, enthousiaste kinderen en volwassenen die geïnspireerd zijn geraakt. Dat kinderen thuis verder spelen en op onderzoek gaan met materiaal.”

Reacties gesloten